کاش می شد قبل از رفتن به خانه جدید ادراک شناخت این که هستیم را از خدا هدیه می گرفتیم
و ای کاش می توانستیم بفهمیم چقدر میتوانیم همدیگر را دوست داشته باشیم. لا به لای تفکرات الکی گم شده ایم به این معنا که اجتماعی هستیم. میخواهم بگویم گاهی خاکی بودن و هیچ بودن یعنی + شدن با تمام کیهان
کاش فرصتی بود تا میتوانستم از تنفری که ممکن است به من داری مقداری کم کنم و بگویم . واقعا" فرصتی نیست.
جستجو در کل مطالب این وبلاگ، حتی مطالب بایگانی شده!